To ja.

Żyję. Od dłuższego czasu zbieram się w sobie, żeby coś zrobić, ale okoliczności są niesprzyjające. 
W ubiegłym tygodniu miałam wielki zryw Weny, dzięki czemu na moim dysku grzeje się już prawie dziewięć stron rozdziału i byłam pewna, że po czwartkowym meczu dodam rozdział jeszcze w nocy, ale pewne zdarzenie wykurzyło moją Wenę a teraz chociaż bardzo chcę, nie mam czasu pisać.
Ponieważ mam już te kilka stron i wiem, że nie są wszystkim, co chciałam zawrzeć w tym rozdziale, muszę was prosić o jeszcze kilka dni cierpliwości, bo szkoda przerwać mi teraz, kiedy już tak nie wiele do końca zostało. Łajzy nadal są ze mną - tak, nazywam moich bohaterów Łajzami, zapewniam, że zasłużyli :D - i obiecuję dodać rozdział tak szybko jak tylko będę mogła.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Rozdział 1

James Potter przewracał się właśnie na drugi bok, kiedy wskazówka zegara minęła godzinę dwunastą a jego najlepszy przyjaciel cisnął w niego brutalnie poduszką. - Pobudka – powiedział dziarskim tonem Syriusz Black, szczerząc się w bezczelnym uśmiechu. – Już nowy dzień. Słoneczko wstało i domaga się twojej uwagi. - Przerabialiśmy to – wymamrotał James, sięgając po okulary. – Budzisz mnie rano. Nie w środku nocy. Ra-no. Syriusz westchnął. - Jest rano. - Rano zaczyna się w południe – poprawił go James, siadając na łóżku i ziewnął przeciągle. – Nie wcześniej. - Jest południe – poinformował przyjaciela Syriusz i uśmiechnął się szeroko. – A mnie się nudzi. - Tobie się zawsze nudzi – mruknął James. – Nawet kiedy się nudzisz, potrafisz nudzić się od nudzenia. Nie zdziwiłbym się, gdybyś się nudził w czasie snu. - Nie dla wszystkich sen jest sensem życia – oznajmił Syriusz obrażonym tonem.   - Ale dla zdecydowanej większości jest istotnym jego elementem. - To nie powód by spę
Czytaj więcej

Rozdział 5

Dla wszystkich, którzy z jakiś powodów nadal tu zaglądają i czekają.   Rozdział 5 Życie w Hogwarcie od wieków toczy się tym samym torem. Chociaż co roku przychodzą i odchodzą jego mieszkańcy, są pewne rzeczy, które prawie nigdy nie się nie zmieniają. Nikt nie jest w stanie wskazać woźnego, który nie toczyłby zaciekłej bitwy z Irytkiem, czasów, gdy Ślizgoni i Gryfoni nie walczyliby ze sobą lub Ceremonii Przydziału w czasie której Tiara nie zaśpiewałaby piosenki. Również plan dnia nie uległ zmianie w szkole od wieków, i chociaż zdarzali się spóźnialscy, dziwnym wydawało się mieszkańcom zamku to, że pewnego poranka aż ośmioro Gryfonów z siódmej klasy nie pojawiło się na śniadaniu. Czas: 28 września 1987, godzina 8:20 Miejsce: Hogwart, piętro siódme, Wieża Gryffindoru, Dormitorium żeńskie, rok VII   Dziewczęta pochylały się nad łóżkiem śpiącej snem sprawiedliwych Lily Evans. Na podłodze nieopodal jej łózka leżał roztrzaskany budzik z buzią klauna na cyferblacie,
Czytaj więcej

Rozdział 9

Kurcze, kurcze, kurcze. Zbierałam się cały rok, żeby skończyć ten rozdział. Przy każdym meczu reprezentacji, po ostatnich egzaminach w sesjach, w końcu po obronie licencjatu, ale zawsze było coś a im więcej nie pisałam, tym trudniej było mi się wbić w rytm i to skończyć. I w końcu dziś stanęłam pod ścianą i uparłam się, że to zrobię, ale napisanie tych ostatnich akapitów kosztowało mnie więcej trudu niż pisanie pierwszego rozdziału licencjatu, a warto wspomnieć, że robiłam to cały rok. To był bardzo ciężki rozdział, naprawdę :D Mam nadzieję, że słaba jakość zostanie mi wybaczona, walczę z Weną, żeby wróciła, bo naprawdę chcę to skończyć, ale z doświadczenia wiem, że aby Wena wróciła, muszę się rozpisać, a jestem naprawdę, naprawdę zardzewiała. W ciągu ostatnich dwóch dni napisałam i wykasowałam łącznie około trzech stron i nadal czuję, że to nie to,  a jednak... dziś są urodziny. Mija dwa lata, odkąd dodałam pierwszy rozdział i te dziewięć rozdziałów to chyba najgorszy wynik w moi
Czytaj więcej